Κατόπιν προσκλήσεως τοῦ Μητροπολίτου Μπορίσπολ καί Μπροβάρσκυ κ. Ἀντωνίου, ἑορτάζοντος τά Πεντηκοστά γενέθλια αὐτοῦ, ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βόστρων κ. Τιμόθεος, μετέβη εἰς τό Κίεβον, ὃπως τιμήσῃ διά τῆς παρουσίας αὐτοῦ τάς ἐπί τῇ ἐπετείῳ ταύτῃ διοργανωθείσας ἑορταστικάς ἐκδηλώσεις, αἱ ὁποῖαι ἒλαβον χώραν ἀπό 21ης μέχρι καί 23ης Ἰουλίου, 2017, κορυφωθείσας εἰς τήν εὐχαριστιακήν σύναξιν εἰς τήν Λαύραν τῶν Σπηλαίων, ἡ ὁποία ἑορτάζει τήν ἡμέραν ταύτην τήν μνήμην τοῦ ἱδρυτοῦ αὐτῆς Ὁσίου Ἀντωνίου τοῦ Σπηλαιώτου.

Τόν Σεβασμιώτατον συνώδευσαν εἰς τήν Οὐκρανίαν, ὁ Πανοσιολογιώτατος Ἁγιοταφίτης Ἀρχιμανδρίτης π.Ἱερώνυμος, ὡς ἐκπρόσωπος τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου τοῦ Γ΄ καί ὁ Αἰδεσιμ. Πρωτοπρεσβύτερος π. Νικόλαος Ἀρέστης, Ἐφημέριος τῆς ἐν Κύπρῳ Ἐξαρχίας.

Τῆς ἀρχιερατικῆς θείας Λειτουργίας, τελεσθείσης εἰς τόν προαύλιον χῶρον, πρό τοῦ Ναοῦ τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου, εἰς τήν Λαύραν, προεξῆρξεν ὁ Μακαριώτατος Μητροπολίτης Κιέβου καί πάσης Οὐκρανίας κ. Ὀνούφριος, πλαισιούμενος ὑπό πεντήκοντα καί πλέον ἀρχιερέων, τῆ συμμετοχῇ φίλων ἀρχιερέων καί ἐκπροσώπων τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, Ἱεροσολύμων, Βουλγαρίας, Κύπρου, Ἑλλάδος, Πολωνίας καί Τσεχίας-Σλοβακίας, παρουσίᾳ Βουλευτῶν, δημοσιογράφων καί χιλιάδων πιστῶν. Κατά τήν ἀκολουθίαν ἒψαλλον μελωδικώτατα τρεῖς χορωδίες.

Μετά τήν θείαν Λειτουργίαν, ὁ Μητροπολίτης Βόστρων προσεφώνησεν τόν ἑορτάζοντα καταλλήλως, (ἲδε κατωτέρω), ὁ δέ Ἀρχιμανδρίτης π. Ἱερώνυμος, ἐπέδωσεν τά διάσημα τοῦ ἀνωτέρου Ταξιάρχου τοῦ Τάγματος τῶν Ὀρθοδόξων Σταυροφόρων εἰς τόν Μητροπολίτην κ. Ἀντώνιον, εἰς ἒνδειξιν ἐκτιμήσεως διά τήν εὐλάβειαν αὐτοῦ εἰς τά Πανάγια Προσκυνήματα καί τήν Ἐκκλησίαν Ἱεροσολύμων.

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ

ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΒΟΣΤΡΩΝ Κ. ΤΙΜΟΘΕΟΥ, ΕΙΣ ΤΟΝ ΕΟΡΤΑΣΜΟΝ ΠΕΝΤΗΚΟΝΤΑΕΤΙΑΣ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΜΠΟΡΙΣΠΟΛ ΚΑΙ ΜΠΡΟΒΑΡΣΚΥ Κ. ΑΝΤΩΝΙΟΥ

22-23/7, 2017.

Σεβασμιώτατε καί πεφιλημένε ἀδελφέ, Μητροπολῖτα Μπορίσπολ καί Μπροβάρσκυ κύριε Ἀντώνιε,

Ὁ ἑορτασμός τῆς συμπληρώσεως πεντηκονταετίας ἀπό τῆς ἡμέρας τῶν γενεθλίων τῆς ὑμετέρας πεφιλημένης Σεβασμιότητος, συνεκέντρωσε εἰς τήν ὂμορφην πόλιν τοῦ Κιέβου, ἀδελφούς ἐν Χριστῷ ἀγαπητούς ἀρχιερεῖς, κληρικούς, φίλους καί εὐλαβεῖς πιστούς, διά νά συμμετάσχωσιν εἰς τήν σημαντικήν ταύτην ἐπέτειον τῆς ζωῆς αὐτῆς.

Ἡ ἀνταπόκρισις ἡμῶν εἰς τήν εὐγενῆ πρόσκλησιν τῆς συμμετοχῆς, πηγάζει ἐξ ἀγάπης πρός τό ἀξιότιμον αὐτῆς πρόσωπον, ἐπιβραβεύει τήν πολυετῆ ἀγαθήν ἐπικοινωνίαν καί συνεργασίαν μετ’ αὐτῆς εἰς διάφορα ἐκκλησιαστικά γεγονότα. Τυγχάνει ἒνδειξις ἐκτιμήσεως διά τήν παγκοίνως ὁμολογουμένην εὒορκον διακονίαν αὐτῆς εἰς τόν ἀμπελῶνα τοῦ Κυρίου καί τήν σθεναράν αὐτῆς καί ἀμετάβλητον παραμονήν αὐτῆς εἰς τήν Μίαν, Ἁγίαν, Καθολικήν καί Ἀποστολικήν Ἐκκλησίαν, τῆς ὁποίας Ἓν καί ἀδιαίρετον Σῶμα τυγχάνουσιν αἱ κατά τόπους ἀδελφαί Ὀρθόδοξοι Ἐκκλησίαι, ἒχουσαι μεταξύ αὐτῶν κοινωνίαν, ἀδιάρρηκτον ἑνότητα καί ἀδιάλειπτον συνεργασίαν. Τοῦτο ἂλλωστε διετρανώθη σήμερον κατά τήν θείαν Λειτουργίαν, τήν ὁποίαν ἐτελέσαμεν εἰς τόν Ἱερόν Ναόν τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου, τῆς ἱερᾶς ταύτης Λαύρας, προεξάρχοντος τοῦ καταξιωμένου εἰς τήν συνείδησιν τῶν ἁπανταχοῦ Ὀρθοδόξων πιστῶν, Προκαθημένου τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας πάσης Οὐκρανίας, Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κιέβου κ. Ὀνουφρίου, ἐκπροσωποῦντος τήν κανονικήν Ὀρθόδοξον Ἱεραρχίαν καί Ἐκκλησίαν τοῦ τόπου.

Κατ’ αὐτήν, ἐδοξολογήσαμεν τό Ὂνομα τῆς ὑπερουσίου Τριάδος, διά τάς πλουσίας δωρεάς Αὐτῆς πρός τόν κόσμον, ἀλλά καί πρός ἓναν ἓκαστον ἐξ’ ἡμῶν. Συνάμα, ἀνεπέμψαμεν ὁλοθύμους εὐχαριστίας πρός τόν Κύριον, διά τήν ἐπέτειον ταύτην καί διά τάς ἀρετάς μετά τῶν ὁποίων κοσμεῖ ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ τήν ὑμετέραν Σεβασμιότητα, καθ’ ὃλην τήν Πεντηκονταετῆ πορείαν αὐτῆς, πορείαν βεβαίας ἐλπίδος εἰς τόν ἐνισχύοντα ἡμᾶς Ἰησοῦν Χριστόν, ὃτι δι’ Αὐτοῦ «περισσεύει ἡ παράκλησις ἡμῶν, ἐνεργουμένη ἐν ὑπομονῇ» (Β’ Κορ. Α΄,5-6). Ἐν αὐτῇ τῇ ἐλπίδι πορευθεῖσα μέχρι τοῦδε ἡ ὑμετέρα Σεβασμιότης, ἀπολαμβάνει ἂφθονον τήν εὐλογίαν τῆς Ἐκκλησίας. 

Εἶναι ὂντως εὐλογία Θεοῦ, ὃτι αὓτη εὑρίσκεται εἰς τούς κόλπους τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, εἰς τήν ὁποίαν ἒχει γαλουχηθῆ παιδιόθεν, ὃτι ἒχει ἀταλάντευτην πίστιν καί ἐμπιστοσύνην εἰς τόν Θεόν καί ὃτι τά ποικίλα συμφέροντα καί αἱ προκλήσεις τῶν καιρῶν δέν ἠδυνήθησαν νά πτοήσουν, ἢ νά ἀποπροσανατολίσουν αὐτήν ἀπό τοῦ νά ὀρθοπράττῃ καί ὀρθοτομῇ τόν λόγον τῆς ἀληθείας.

Εἶναι εὐλογία Θεοῦ, ὃτι αὓτη ἒχει ἀφιερώσει τήν ζωήν αὐτῆς εἰς τήν διακονίαν τῆς Ἐκκλησίας, «δουλεύων τῷ Χριστῷ, εὐάρεστος τῷ Θεῷ καί δόκιμος τοῖς ἀνθρώποις» (Ρωμ. ΙΔ΄,18), μάλιστα δ’ ὡς Ἀρχιερεύς, «εὐαγγελιζόμενος εἰρήνην διά Ἰησοῦ Χριστοῦ» (Γαλατ. 10, 36), ποιμαίνει θεοφιλῶς καί καθοδηγεῖ μέ εἰρηνικόν πνεῦμα τόν λαόν τοῦ Θεοῦ, εἰς λιμένα σωτηρίας.

Εἶναι εὐλογία Θεοῦ, ὃτι ἡ Ἐκκλησία ἐκτιμῶσα τήν κατά Χριστόν, θεολογικήν καί θύραθεν παιδείαν αὐτῆς, τήν ταπείνωσιν καί σύνεσιν, τόν διδακτικόν λόγον καί τό ἒργον αὐτῆς, καθώς καί τήν βίωσιν τοῦ χριστιανικοῦ ἰδεώδους, ἐνεπιστεύθη εἰς αὐτήν ἐπί δεκαετίαν, τήν ἐπιστασίαν καί εὐθύνην τῶν θεολογικῶν Σχολῶν, δηλαδή τοῦ Σεμιναρίου καί τῆς Ἀκαδημίας καί τήν ἐν αὐταῖς διδασκαλίαν τῆς ἱερᾶς Ἐπιστήμης τῆς θεολογίας, τήν πνευματικήν διαπαιδαγώγησιν, τῶν αὐριανῶν κληρικῶν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας, ἳνα διδάξουν ἒργοις τε καί λόγοις, ἐν ὑπομονῇ καί ταπεινώσει, ἀλλά καί θάρρει ἐν τῷ ἐνδυναμοῦντι Χριστῷ τό Εὐαγγέλιον τῆς ἀληθείας καί τῆς σωτηρίας, εἰς μίαν τεταραγμένην ἐποχήν, κατά τήν ὁποίαν, αἱ προσβολαί καί προκλήσεις, οἱ κίνδυνοι ἐκ γένους, ἐξ ἐθνῶν, ἐν πόλει, ἐν ἐρημίᾳ, ἐν ψευδαδέλφοις, (Β΄ Κορ., ΙΑ, 26), ὡς καί  ἡ διαστρέβλωσις τῶν ἠθικῶν ἀξιῶν, ἀποτελοῦν ὁδυνηράν συνήθειαν καί καθημερινήν πραγματικότητα.

Εἶναι εὐλογία Θεοῦ, ὃτι αὓτη περιβάλλεται μετά εἰλικρινοῦς ἀγάπης, βαθυτάτης ἐκτιμήσεως καί ἐμπιστοσύνης ὑπό τῶν παρόντων, ἀλλά καί δι’ εὐλόγους αἰτίας ἀπόντων ἀδελφῶν, συνευφραινομένων κατά τήν εὒσημον ταύτην ἡμέραν τῆς ζωῆς αὐτῆς.

Εἶναι εὐλογία Θεοῦ, ὃτι αὓτη ἐγκολπουμένη τήν ἱεράν παράδοσιν τῆς Ἐκκλησίας ἡμῶν, ἐπιδεικνύει ποικιλοτρόπως τόν σεβασμόν καί τήν ἀγάπην αὐτῆς πρός τά Πανάγια Προσκυνήματα τῆς Χριστιανωσύνης εἰς τήν Ἁγίαν Γῆν καί τούς διακονοῦντας ταῦτα ἁγιοταφίτας πατέρας, τήν ἐκτίμησιν τῶν ὁποίων ἒχει κερδίσει καί οἱ ὁποῖοι εὒχονται ἀπό τοῦ Παναγίου καί Ζωοδόχου Τάφου τοῦ Κυρίου ἡμῶν, ὑπέρ μακροημερεύσεως καί ἐνισχύσεως αὐτῆς ἐν παντί, εἰς τήν ἁγιωτάτην Ἐκκλησίαν τῶν Ἱεροσολύμων.

Διά ταῦτα πάντα, περισπούδαστε Ἀδελφέ κύριε Ἀντώνιε, ὡς καί διά πλῆθος ἂλλων χαρισμάτων καί προτερημάτων διά τά ὁποῖα διακρίνεσθε, διάπυρος ἀναπέμπεται ἡ εὐχή καί προσευχή πάντων ἡμῶν, ὃπως ὁ Μέγας Ἀρχιερεύς, Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, χαρίζηται αὐτῆ ὑγιείαν ἀμετάπτωτον καί ἐπί μήκιστον, δύναμιν ψυχῆς τε καί σώματος, ὣστε «σκοπεῖν τούς τάς διχοστασίας καί τά σκάνδαλα παρά τήν διδαχήν ἣν ὑμεῖς ἐμάθετε ποιοῦντας» (Ρωμ. ΙΣΤ΄,17) καί ἐργάζηται ἀγαθά ὑπέρ τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ καί τῆς τῶν πάντων ἑνώσεως.

Εἲησαν τά ἒτη αὐτῆς πολλά καί σωτήρια, Ἀμήν.