Ἑπόμενος τῆς προτροπῆς τοῦ Ἀποστόλου Παύλου, «Μνημονεύετε τῶν Ἡγουμένων ὑμῶν οἳτινες ἐλάλησαν τόν λόγον τοῦ Θεοῦ», ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βόστρων κ. Τιμόθεος, τήν ἐπέτειον τῆς κοιμήσεως τοῦ Μακαριστοῦ Πατριάρχου Ἱεροσολύμων Διοδώρου τοῦ Α΄ (+19/12/2000), ἐτέλεσεν εἰς τόν Ἱερόν Ναόν τῆς Ἐξαρχίας τοῦ Παναγίου Τάφου, ἐν Κύπρῳ, τό ἐτήσιον Μνημόσυνον καί ἐδεήθη ὑπέρ ἀναπαύσεως τῆς ψυχῆς αὐτοῦ.

Τήν Κυριακήν, 21^ην Δεκεμβρίου, ἐτέλεσεν ἐπίσης ἀρχιερατικήν θείαν Λειτουργίαν καί Μνημόσυνον ὑπέρ τοῦ Μακαριστοῦ Πατριάρχου Διοδώρου καί τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Κύπρου κυροῦ Χρυσοστόμου τοῦ Α΄ ου, εἰς τόν ἱερόν Ναόν τῆς Μεταμορφώσεως, εἰς τό Πέρα Χωρίον-Νήσου.

Ὁ μακαριστός πατριάρχης Διόδωρος, ὑπῆρξεν σπουδαία Ἐκκλησιαστική φυσιογνωμία καί μία τῶν πλέον δυναμικῶν μορφῶν τῆς Ὀρθοδοξίας καί τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἒθνους, ἐκόσμησε δέ τόν Θῶκον τῆς Μητρός τῶν Ἐκκλησιῶν, εἰς μίαν δύσκολον καμπήν τῆς ἱστορίας τῆς ἁγίας Γῆς. Ἒχων θαυμαστήν παρρησίαν καί γνώμην ἐπί τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ γίγνεσθαι καί ἑτέρων πολλῶν θεμάτων, τόσον διά τάς κοινωνικάς ὃσον καί πολιτικάς ἐξελίξεις τῆς περιοχῆς τῆς Μέσης Ἀνατολῆς, διεδραμάτισεν σημαντικόν ρόλον εἰς τήν προάσπισιν τῆς ἐλευθερίας, τῆς δικαιοσύνης, τῆς εἰρήνης καί γενικῶς τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων, ἐνῶ συνεκάλεσεν διαχριστιανικόν Συνέδριον ὑπέρ τῆς Εἰρήνης (1986) καί διά τῆς ἀπονομῆς εἰδικῶν Παρασήμων, ἐνεθάρρυνε τούς πρωτεργάτας τῶν εἰρηνευτικῶν συνομιλιῶν, Ἰορδανῶν, Ἰσραηλινῶν καί Παλαιστινίων διά τήν ἐπίτευξιν συμφωνίας. Μεγαλοπρεπής εἰς τήν ἐμφάνισιν καί ρέκτης Πατριάρχης, συνέλεξεν εἰς ἰδιαίτερον χῶρον (Εἰκονοθήκην) καί συνετήρησεν παλαιάς ἱεράς Εἰκόνας, συνέστησεν διά τιμαλφῶν ἀντικειμένων Ἐκκλησιαστικόν Μουσεῖον ἀνήγειρεν Ἱερούς Ναούς καί Σχολεῖα, εἰς πᾶσαν τήν ἐπικράτειαν τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων, διά τήν πνευματικήν ἀναμόρφωσιν τοῦ ποιμνίου καί ἀνεκαίνισεν ἐκ βάθρων τό Κεντρικόν Μοναστήριον τῆς Ἀδελφότητος εἰς τήν Ἁγίαν Πόλιν, γενόμενος παράδειγμα πρός μίμησιν τῶν Ἁγιοταφιτῶν, οἱ ὁποῖοι ἐπί τῆς πατριαρχίας αὐτοῦ ἐμεγαλούργησαν εἰς ἒργα ἀνακαινίσεως τῶν ἱερῶν Ναῶν καί Μοναστηρίων. Ἠσχολήθη σοβαρῶς μέ τήν ἀναστήλωσιν τοῦ Πανιέρου ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως καί ἐξωράϊσε τό Καθολικόν τοῦ Ναοῦ τούτου διά ὡραιωτάτων μωσαϊκῶν παραστάσεων, ἐνῶ διεκρίνετο διά τήν ἀπλότητά του, τήν ὀξυδέρκειάν του, τήν εὐθύτητα τοῦ χαρακτῆρος του, τήν σθεναράν καί ἀδιαπραγμάτευτον προάσπισιν τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως καί Παραδόσεως, τήν ἀγωνιστικότητά του διά τήν προάσπισιν τῶν δικαιωμάτων τῆς Ἀδελφότητος ἐπί τῶν Ἁγίων Τόπων καί τῆς κτηματικῆς περιουσίας τοῦ Ἱεροῦ Κοινοῦ, τήν ὁποίαν ηὒξησεν σημαντικῶς, μή φειδόμενος κόπων καί μόχθων καί δαπανῶν.

Ἡ μνήμη αὐτοῦ εἲη ἀγήρως!!!